Honoraria van artsen binnen een ziekenhuis bestaan vaak enerzijds uit een deel dat centraal geïnd wordt door de medische inrichting zelf, anderzijds uit een deel dat de artsen zelf kunnen incasseren. Voor dat laatste deel zijn ziekenhuisartsen zich steeds meer gaan organiseren in maatschappen. Ze gaan kort gesteld vergoedingen die hen toekomen voor bepaalde diensten in één pot in die maatschap steken en vervolgens pas onder elkaar verdelen.
Aangezien deze maatschappen geen rechtspersoonlijkheid hebben, kijkt men er fiscaal gezien doorheen en zal men de vennoten of leden ervan gewoon individueel belasten, elk voor hun deel. Dit blijkt echter moeilijker dan gedacht voor de fiscus, aangezien ze bij dergelijke maatschappen geen goed beeld krijgen van wie nu juist uiteindelijk welk deel van de koek krijgt.
Om deze informatie nu af te dwingen, viseert de fiscale administratie (ten onrechte) de ziekenhuizen zelf, die per arts in principe steeds individuele fiches 281.50 dienen in te vullen met vermelding van zijn of haar erelonen. Het simpelweg opstellen van deze fiches voor het totaalbedrag dat wordt uitbetaald aan de volledige maatschap zonder meer –wat voorheen een gangbare praktijk was– zou nu niet meer kunnen. Het moet voor de fiscale administratie nu op z’n minst op basis van deze fiches duidelijk zijn wie de uiteindelijke verkrijgers van de sommen zijn. Zo niet riskeren de ziekenhuizen grote sommen verschuldigd te zijn in de aanslag geheime commissielonen. Dat het de BBI hierbij menens is, hebben ze het voorbije jaar alleszins bewezen door van het ziekenhuis Oost-Limburg meer dan 50 miljoen euro te eisen voor het niet-nakomen van de ficheverplichtingen.
Hierop kwam heel wat kritiek. Het zou hoe dan ook lastig worden voor de ziekenhuizen om fiches op te stellen waaruit ook reeds de verdeelsleutel van de maatschap blijkt. Zij hebben immers als medische instelling in principe geen enkel recht om deze informatie van de maatschap op te vragen. Vaak gaat het dan ook nog eens over gedifferentieerde sleutels die van jaar tot jaar kunnen veranderen. Mogen we er dan van uitgaan dat de maten hierover zelf vrijwillig informatie zullen verschaffen? De antwoorden zijn tot op vandaag schaars en we kunnen de ziekenhuizen dan ook volgen in hun kritiek dat dit geen waterdicht systeem is en dat een regeling op maat hier aangewezen zou zijn. Dit verhaal wordt ongetwijfeld nog vervolgd…
Contacteer Lauwers Fiscale Advocaten met al uw vragen en/of opmerkingen in dit verband.
