Met de wet van 4 april 2011 houdende diverse bepalingen (BS 6 mei 2011) werd het bankgeheim in het Belgische rechtsbestel aanzienlijk versoepeld. Wanneer de administratie bij het onderzoek over één of meer aanwijzingen van belastingontduiking beschikt, wanneer zij zich voorneemt om de belastbare grondslag te bepalen op grond van tekenen en indiciën of wanneer er een vraag om inlichtingen komt vanwege een buitenlandse staat, kan de administratie bij een bank-, wissel-, krediet- of spaarinstelling elke inlichting opvragen die nuttig kan zijn om het bedrag van de belastbare inkomsten van de belastingplichtige te bepalen.
De administratie kan van deze mogelijkheid slechts gebruik maken indien de belastingplichtige de gevraagde gegevens niet zelf werden verstrekt bij wijze van antwoord op een vraag of inlichtingen.
Voor de praktische uitvoering van een dergelijk stelsel bepaalt artikel 322, §3 WIB dat iedere bank-, wissel-, krediet- of spaarinstelling (“de informatieplichtige”) er toe gehouden is om de identiteit van de cliënten en de nummers van hun rekeningen en contracten kenbaar te maken bij een centraal aanspreekpunt dat door de Nationale Bank van België wordt gehouden. De Koning bepaalt de werking van voormeld aanspreekpunt. Tevens bepaalt de koning om welke soorten rekeningen en contracten het gaat. Deze dienen in ieder geval relevant te zijn voor de belastingheffing (Wet van 17 juni 2013 houdende fiscale en financiële bepalingen en bepalingen betreffende de duurzame ontwikkeling, BS 28 juni 2013).
De Koning heeft nu van voormelde bevoegdheden gebruik gemaakt, getuige daarvan het Koninklijk Besluit van 17 juli 2013 betreffende de werking van het centraal aanspreekpunt bedoeld in artikel 322, §3 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 (BS 26 juli 2013). Onder rekening wordt in voormeld KB verstaan “elke in België geopende bankrekening die de cliënt van een informatieplichtige de mogelijkheid biedt inkomsten te ontvangen, contant geld af te halen of te storten of betalingen ten gunste van derden te verrichten of in opdracht van derden te ontvangen”. Onder contract wordt onder meer begrepen de hypothecaire kredietovereenkomsten, de leasingovereenkomsten en de verkoop- en leningovereenkomsten op afbetaling voor zover deze geen betrekking hebben op bedragen van minder dan 200 EUR.
Naast de identificatiegegevens van de cliënt dient de informatieplichtige bij elke gegevensoverdracht naar het centraal aanspreekpunt de volgende gegevens mee: de afsluitingsdatum van het kalenderjaar waarop de meegedeelde gegevens betrekking hebben, per cliënt de lijst van rekeningen waarvan de cliënt houder of medehouder is geweest op om het even welk ogenblik van het desbetreffende kalenderjaar, alsook de contracten die met de cliënt liepen op om het even welk ogenblik van het kalenderjaar. Dergelijke gegevensoverdracht zal reeds plaatsvinden vanaf het kalenderjaar 2010, en dit uiterlijk op 1 februari 2014. Vanaf het kalenderjaar 2014 vindt deze gegevensoverdracht steeds plaats op uiterlijk 31 maart van elk jaar
Indien de administratie toegang wenst te bekomen tot voormelde gegevens dient zij daartoe een verzoek in te dienen bij het centraal aanspreekpunt. In haar antwoord geeft de Nationale Bank van België een lijst van de rekeningen geïdentificeerd door middel van hun IBAN – nummer en van de soorten van contracten meegedeeld door de informatieplichtige aan het centraal aanspreekpunt met betrekking tot de cliënt die het voorwerp uitmaakt van het verzoek. De administratie beschikt over deze mogelijkheid met ingang van 1 mei 2014.
Voorts bepaalt het Koninklijk Besluit nog dat elke cliënt inzage krijgt in de gegevens die op zijn naam door het centraal aanspreekpunt zijn geregistreerd door een schriftelijke, gedagtekende en ondertekende aanvraag aan de hoofdzetel van de Nationale Bank van België te richten.
Het kantoor staat ter beschikking om al uw vragen hieromtrent te beantwoorden.
