België is lid van talloze bilaterale overeenkomsten tot het vermijden van dubbele belasting. Deze akkoorden hebben enerzijds als doel het verhinderen dat eenzelfde belastingplichtige juridisch dubbel belast wordt, anderzijds hebben dubbelbelastingverdragen het oogmerk om belastingfraude en –ontduiking te bestrijden. Er is sprake van juridische dubbele belasting indien een belastingplichtige onderhavig is aan vergelijkbare belastingen in twee of meer staten. Het opsporen van belastingfraude en –ontduiking gebeurt voornamelijk via de uitwisseling van informatie tussen de bevoegde autoriteiten. De meeste van deze overeenkomsten zijn gesloten overeenkomstig de modelovereenkomst opgesteld door de OESO.
Bij het interpreteren van een dergelijke bilaterale overeenkomst dient de lezer echter rekening te houden met de volgende elementen:
- De meeste van de gesloten verdragen dateren uit de tweede helft van de 20ste eeuw. Bijgevolg zijn vele verdragen aangevuld met verscheidene protocollen of gewijzigd via amendementen. Sommige verdragen werden vervangen door een volledig vernieuwde overeenkomst.
- Bij het interpreteren van verdragen gesloten overeenkomstig het OESO-model moet rekening gehouden worden met de OESO Commentaren die toepasselijk zijn op dat verdrag. Bovendien moet rekening gehouden worden met de interpretatie gehanteerd door de verdragspartij, de Belgische hoven en rechtbanken en de fiscale administratie.
- De datum waarop een overeenkomst wordt gesloten. Deze valt meestal niet samen met de datum van inwerkingtreding van de overeenkomst. Bovendien moet de lezer rekening houden met de problematiek dat sommige bepalingen in een overeenkomst een verschillende datum van inwerkingtreding kunnen hebben.
Al deze elementen samen maken dubbelbelastingverdragen ingewikkelde instrumenten. Bijgevolg is het vaak onduidelijk wat de rechten van de belastingplichtige zijn in een concreet geval van dubbele belasting.
Contacteer LAUWERS & SEUTIN Fiscale Advocaten voor al uw vragen en/of opmerkingen hieromtrent.
